Στο παρακάτω βίντεο, ο αείμνηστος Αντώνιος Τσαχαλίνας, πρωτοψάλτης του Ι. Ν. Αγ. Κυρίλλου και Μεθοδίου Θεσσαλονίκης και ιδιαίτερος μαθητής του Αθανασίου Παναγιωτίδη κατά τη δεκαετία του 1980, ψάλλει το Δοξαστικό των Αίνων της Κυριακής προ της Χριστού Γεννήσεως «Τῶν νομικῶν διδαγμάτων ὁ σύλλογος...» σε ήχο πλάγιο του δ΄ και μέλος του διδασκάλου του.
Το παρατιθέμενο μουσικό κείμενο καταγράφηκε από τον κ. Αστέριο Δεβρελή το έτος 1957, μάλλον για τις ανάγκες ραδιοφωνικής εκπομπής του χορού του Παναγιωτίδη - είναι γνωστό πως κατά τα χρόνια εκείνα αποτελούσε τη γραφίδα του. Το αντέγραψα απαραλλάκτως, θα το βρείτε στο παρακάτω pdf. Μόνη διαφορά είναι ότι στα χειρόγραφα, για λόγους οικονομίας χρόνου, έβαζαν αγκύλες αντί για χρονικές αγωγές, σαν μεγάλα υφέν που έπιαναν όλους τους αντίστοιχους χαρακτήρες. Εν προκειμένω, ακολουθώντας συμβουλή του καταγράψαντος, χρησιμοποίησα τη σωστή παρασήμανση με χρονική αγωγή.
Ο κ. Δεβρελής, έχοντας ασχοληθεί επί μακρόν με την τέχνη της μελοποιΐας, εξαίρει τη δεινότητα του Παναγιωτίδη φέροντας συχνά ως παράδειγμα τον τονισμό στη λέξη «Γέννησιν» στο μάθημα αυτό, καθώς η κεντρική εορτή που υμνογραφείται είναι τα Χριστούγεννα, αντί του τονισμού του «εμφανίζει» που, αν και αποτελεί το ρήμα της πρότασης, όμως εν προκειμένω δεν έχει κάποιο νοηματικό βάρος που να δικαιολογεί τον εκτενή τονισμό άλλων μελοποιών.
Η ηχογράφηση είναι στουντιακή και προέρχεται από κασέτα που έβγαλε ο αείμνηστος Αντώνιος Τσαχαλίνας με ύμνους Δωδεκαημέρου, η οποία έχει σαφές άρωμα Παναγιωτίδη - πλην κάποιων ψαλμικών στίχων στο τέλος που είναι του Χατζημάρκου. Παρακάτω επισυνάπτεται το εξώφυλλό της, μια απλή ασπρόμαυρη εκτύπωση των τίτλων πάνω σε λευκό γυαλιστερό χαρτονάκι.
Η ορθοφωνημένη, γλυκιά τοποθέτηση του Τσαχαλίνα δικαιολογείται από τη μουσική του διαδρομή: Υιός ιεροψάλτου, μέλος πολύτεκνης οικογένειας που έβγαλε κι άλλους ψάλτες. Υπήρξε θιασώτης της σχολής Σακελλαρίδη, έπειτα προσκολλήθηκε σε ακούσματα Χατζημάρκου για να κατασταλάξει στο στιβαρότερο και σχολαστικότερο ψαλτικό ύφος του Αθανασίου Παναγιωτίδη, κρατώντας ως προίκα ό,τι καλό απεκόμισε από τη μέχρι τότε πορεία του. Τον δάσκαλό του τίμησε σε διάφορες εκδηλώσεις, ψάλλοντας συνήθως το Κοινωνικό του σε ήχο α΄ μετά κρατήματος, αυτό που έψαλε ο Παναγιωτίδης στη γνωστή Πανήγυρη του Γενεθλίου του Τ. Προδρόμου στο Βαρθολομιό, το οποίο καταχώρισε και στην παραπάνω κασέτα.
